header
De pers over ?de Parbo-blues?

Eerste druk, mei 2005
Tweede druk, juli 2005
Derde druk, juni 2006

meest recent verschenen recensie 2008:

Prachtige en trefzeker geschreven roman

Met prachtige termen als 'buitenkou' ('buitenkou kon je zien'), 'binnenkou' ('maar binnenkou was onzichtbaar'), 'buitenmensen' (ze blijven op afstand) en 'binnenmensen' (ze vertonen vormen van toenadering) weet Leuwsha de omstandigheden trefzeker te typeren en is nadere uitleg overbodig. Voeg daarbij formuleringen als 'de blues verkleeft ze verder' en het is duidelijk waarom het een genoegen is dit boek te lezen.

Deze prachtige en rijke, maar tegelijk ingetogen geschreven roman eindigt met een allerlaatste brasa van de vader aan zijn dochter. En daarmee zijn we gekomen bij het motto van dit boek: 'The greatest thing you'll ever learn/ Is just to love and be loved in return.'

[Joost Minnaard in Oso, Tijdschrift voor Surinamistiek en het Caraïbisch gebied, aprilnummer 2008


Krant

Je kon niet terug
Tessa Leuwsha ging tien jaar geleden in het land van haar vader wonen: Suriname. Nu debuteert ze met een roman over een Surinamer die in Nederland een gezin sticht en heimwee blijft hebben.
[Trouw – interview Bas den Hond]


Papa is geen Hollander
Suriname en Nederland hebben er een schrijver bij en wel een heel uitzonderlijke. (…)
Vooral de Surinaamse hoofdstukken zijn beeldend geschreven, met gebruikmaking van geraffineerde literaire middelen zoals een parafrase van John Donne’s door Constantijn Huygens vertaalde gedicht ‘The Flea’. (…)
Tessa Leuwsha laat in een trefzekere nuchtere stijl zien hoe het is om je een vreemdeling te voelen en niet terug te kunnen naar waar je vandaan komt.
[NRC Handelsblad – recensie Elsbeth Etty]

Lees hier: http://www.nrc.nl/kunst/article1739058.ece/Papa_is_geen_Hollander



Heimwee als het perpetuum mobile van de migrant
De auteur beschikt over een haarfijne, zintuiglijke stijl die in een (deels autobiografisch) verhaal het toch wat sleetse thema nieuw leven inblaast.
[Brabants Dagblad – recensie Birgitte Jonkers]

Nergens meer thuis
Leuwsha gebruikt korte zinnen die afgemeten aandoen maar die wonderwel aansluiten bij de inhoud. Ze geven klank niet alleen aan het chagrijn van de negervader Henry, maar ook aan de onmacht van het kind in een etnisch verdeeld gezin.
[Eindhovens Dagblad – recensie Birgitte Jonkers]

De laatbloeierslawine
De Parbo-blues. Dochter schetst portret van vader, die van Suriname naar Nederland trok. Zelf bewandelt ze de omgekeerde weg. Genomineerd voor de Debutantenprijs.
[NRC Handelsblad – artikel Arjen Fortuin]

Tijdschriften

De Parbo-blues - Vakantieboeken top 5
[Libelle]

De Parbo-blues voert de lezer verder terug naar een Amsterdamse volksbuurt, waar hoofdpersoon Henry lange tijd de enige neger was.
[Onze Wereld]

De romantitel De Parbo-blues wijst op de lievelingsmuziek van vader Henry die zich in het moederland staande weet te houden door zich buiten de deur ogenschijnlijk volledig aan te passen, maar hij weet zich daarnaast een veilige thuishaven te creëren met zijn muziek en het kweken en roken van marihuana. (...) Het is de positie van de migrant die uiteindelijk vreemdeling op twee fronten wordt.
[Ons erfdeel – Vlaams-Nederlands cultureel tijdschrift – beschouwing Wim Rutgers]

Moeiteloos schetst ze grappige en herkenbare situaties en sfeerbeelden. De geschiedenis speelt zich af in het Amsterdam uit de jaren 60 en 70 en in de glorietijd en het verval van Paramaribo.
Een pittig debuut.
[Esta]

Kind van twee landen
(...)‘de Parbo-blues’, een roman over de gevolgen van emigratie.
‘Een nieuw land is als een nieuw paar schoenen, het moet inslijten.’
[Ajuus]

Online

Het boek van deze week – de Parbo-Blues
De roman leest plezierig, je wilt hem heel langzaam lezen zodat je ten volle kunt genieten van de parels die Leuwsha’s volzinnen en sfeertekeningen zonder enige twijfel zijn. Een simpele zoemende muskiet bezorgt de lezer ademloze momenten.
[Literair Nederland ]

De Parbo-blues - Tessa Leuwsha
Anna vertelt het verhaal over haar vader en vertelt het zo beeldend dat als je het boek even neerlegt je even weer moet terugkeren naar de plek waar je op dat moment bent. (…)
Het is geen zielig verhaal maar een oprecht soms bijna nuchter verteld verhaal van een dochter over haar vader. Mooi!
[Leestafel]

Lees hier: http://www.leestafel.info/tessa-leuwsha


Zoektocht naar een vader in snippers
In rap tempo wisselen verleden tijd en tegenwoordige tijd elkaar af in de weergave van de herinneringen. Deze verteltechniek, waarbij men van een afstand inzoomt op een gebeurtenis, lijkt een invloed van de tori, de Surinaamse orale vertelstijl die Anna aan het begin van haar zoektocht introduceert.
[Recensieweb ]

Parbo Blues: debuut vol heimwee
Win het boek in onze prijsvraag
[Radio Nederland Wereldomroep]

 

Utrechts Uitburo

Tessa Leuwsha, de Parbo-blues

lees hier: http://www.sapsite.nl/artikel.php?item=1630


    
Televisie

Gesprek met de auteur over de verschijning van de Parbo-blues en de verkiezingen in Suriname.
[Goedemorgen Nederland]

Radio

Interview

De Ochtenden EO Radio 1 (19 mei 2005 door Hans van der Linden)

Desmet Live Ikon Radio (19 mei 2005 door Mieke Spaans)
Met o.a. Geerten Meijsing

Opium Avro Radio 1 (21 mei 2005 door Tonko Dop)
Met o.a. Arjan Peters

Wereldomroep Caribiana (12 mei 2005 door Rudy Lion Sjin Tjoe)

Radio Standvaste Rotterdam (18 mei 2005 door Fred Fitz-James)

Radio Mart Multiculturele Amsterdamse Radio & Televisie (21 mei 2005 door Jason Watkin)

De avonden VPRO Radio (www.vpro.nl/avonden 16 januari 2006 door Diederik Samwel):

 

Suriname

Krant

Tessa Leuwsha is geen ‘ik ga gaan type. Ze gáát. Richt haar pen met kracht op het doel en scoort een sterk debuut.
[de Ware Tijd-  interview Marylin Simons]

de Parbo-blues: What a wonderful world
‘de Parbo-blues’ is een debuutroman van goede kwaliteit, beeldend, oermenselijk, met een passende structuur en mooi van taal.
[de Ware Tijd – recensie Els Moor]

Anekdotische literaire avond voor volwassenen
Met o.a. Annejet van der Zijl, Ellen Ombre, Bart Moeyaert, Cynthia McLeod, Tessa Leuwsha en Rappa.
[de Ware Tijd – Bonnie van Leeuwaarde]

‘Het is prettig tussen twee samenlevingen in te staan’
Onlangs werd ze genomineerd voor de Debutantenprijs 2006. Leuwsha werd ‘geshortlisted’ tot ‘best of five’ uit een lijst van 71 debuterende schrijvers.
[de Ware Tijd – interview Nancy de Ramdanie]

Tijdschrift

Een aanrader.
[Paramaribo Post – recensie Leonoor Wagenaar]

Radio

interview

Skrifimantaki SRS radio Suriname (6 juni 2005 door Ismene Krishnadath)

Niet zomaar een gesprek Apintie radio (juni 2005 door Willy Alberga)
   
België

Online

‘de Parbo-blues’ leest helemaal niet als een debuutroman. Het is het volgroeid en evenwichtig werk van een schrijver....Tessa Leuwsha is naar mijn gevoel een zeer frisse klank in de hedendaagse Surinaamse literatuur. Nog een wenk: als je ‘Parbo-blues’ leest dan zet je best een van de oude nummers van Charlie Parker op. Jazz en literatuur kunnen in hun wedijver naar spleen soms uitstekend samengaan.
[Vrijizinnig Humanisme – Walter Lotens]