header
De pers over 'Solo, een liefde'

 

Kranten

Muziek zal ons redden

Solo, een liefde is een compositie waarin klanken van weemoed en verlangen, zorg en hoop met elkaar om voorrang strijden en samen een wonderschone intens droeve melodie opleveren. [NRC Handelsblad - Elsbeth Etty]

 

'Solo een liefde': de pijn en de lach

[...] Veelzijdigheid en betrokkenheid, dat kun je als kwaliteiten noemen van de tweede roman van Tessa Leuwsha. De thematiek is Surinaams-Caraibisch en toch universeel. De stijl is beeldend; je kijkt als lezer mee met de verteller die op de achtergrond blijft. De vertelsituatie is dus anders dan in 'de Parbo-blues', waar de verteller betrokken is in het verhaal. Dat maakt dat de stijl in de twee roman levendiger is, met meer dialogen. De structuur, steeds afwisseling van verhaallijn, plaats en tijd, is gewaagd, maar door de beeldende stijl gelukt. [...] 'Solo een liefde' is een aanwinst. [de Ware Tijd Literair - Els Moor]

 

Tessa Leuwsha: Solo

Leuwsha's debuut 'De Parbo-blues'...werd genomineerd voor de Debutantenprijs. De jury prees onder meer het 'dwingende ritme' van haar zinnen. Dat compliment geldt ook 'Solo', dat zich afspeelt in Suriname, waar Solana en Orfeo elk hun eigen ambities hopen te verwezelijken. [Trouw]

 

Keuze tussen gaan en blijven is een klassiek Surinaams dilemma. [interview Het Parool door Patrick Meershoek]

 

Tessa Leuwsha: Solo, een liefde, 'een literaire werkelijkheid'. [interview de Ware Tijd door Afra Accord]

 

Tijdschriften

Knellende liefde op de plantage

[...] in de 190 bladzijden die het boek telt, heeft Tessa Leuwsha op overtuigende wijze aangetoond dat Solana's stap onvermijdelijk is. Zij moet verder. Solo. Zij moet de levens van haar voorouders met terugwerkende kracht zin geven. [HP/De Tijd]

Suriname zonder clichés

[...] op grond van haar fraaie debuut de Parbo-blues verdiende Tessa Leuwsha het al uiterst serieus genomen te worden. Leuwsha imponeert met haar sfeertekeningen, haar sympathieke karakters en de onnadrukkelijke manier waarop ze de Surinaamse geschiedenis en cultuur verweeft in haar verhaal. [VPRO-gids]

Tussen Solana en Orfeo, die elkaar in Paramaribo ontmoeten, is het liefde op het eerste gezicht. In Solo, een liefde van Tessa Leuwsha dromen ze ervan hun talenten te ontwikkelen. [Onze Wereld]

Internet

Solo geeft een mooi tijdbeeld van een verscheurde kolonie waar niemand zich echt thuis voelt; de ouderen, afstammelingen van Afrikaanse slaven, dromen van dit continent terwijl de jongeren dromen van een toekomst in Nederland, het land van overvloed. Leuwsha weet trefzeker de sfeer van het warme, zwoele Suriname weer te geven. De beeldspraak die zij gebruikt, is indrukwekkend en zorgt ervoor dat je je direct in overzeese gebieden waant. De hitte wordt echt tastbaar: je ziet de hoofdpersonen met stroperige tegenzin en bezweet lijf voort slenteren en worstelen om in deze maatschappij een positie in te nemen. [Recensieweb]

In ‘Solo, een liefde’ bevestigt Tessa Leuwsha haar literair talent dat ze voor het eerst liet zien in haar debuutroman Parbo blues van 2005. Het is geen zeemzoet liefdesverhaal geworden, maar een gevoelige descriptie van een relatie waarin de Surinaamse vrouw, ondanks alle problemen, als sterke figuur overeind blijft. [Uitpers]

 

Radio

Radio Wereldomroep interview door Peggy Brader

Radio Mart programma 'Toppers' interview door Clark Accord